Gambia nieuws april 2013

 

(klik op de foto's voor vergroting)

 

Nog  een weekje en dan kan ik Gambia afsluiten. Ondanks dat het weerbericht voor volgende week nog te koud voor mij is en ik eigenlijk voor mijn gezondheid bij zou moeten boeken, heb ik toch besloten omdat niet te doen en hopelijk kan ik het zonnetje en de warmte voor jullie meebrengen.

HET MOET TOCH EEN KEER ZOMER WORDEN IN N.L.

 

SCHOOL.

De vloeren van de hele school zijn nu betegeld en ziet er keurig netjes uit. Afgelopen weken steeds met veel mensen de school bezocht o.a. met ad en liesbeth van Dal uit Wijchen Zij hebben daar ook de watertap van “Anneke” uit Wijchen  bezichtigd , wat wel best apart was, omdat zij daar zelf ook  aan mee gesponsord hadden tijdens de actie  in “ons stam café Anneke” voor Gambia. Er kwam helaas geen bier uit…. Maar die drinken we straks wel bij Martijn….

We hebben ook nog even de compound van BOB de Engelsman bezocht. Ook weer een indruk opdoen, die je je thuis niet voor kunt stellen hoe iemand zo kan leven.

 

-

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                                      

 

 

 

Zij hadden ook  veel babykleding bij zich, jammer genoeg net te klein voor de kinderen van de school, maar hebben de kinderen verwend met kleurtjes en snoepjes. Van de baby kleding is een gedeelte naar het gezin van Heidi en Erik gegaan ) wat hun sponsoren . Het was leuk om de kinderen aan te kleden met de kleding van hun kleinkinderen.

 

En een van hun kleinkinderen gaf haar lievelingsknuffel mee aan Oma voor een kindje in Gambia.

Daarna hebben we met de families  gegeten.. patat, vette mayo en kippenvleugeltjes

De rest van de kleding is naar Bax gegaan, die inmiddels voor de 2e keer vader is geworden van een zoon. HIJ NOEMT HEM IWAN……  zegt hij….

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De zoon van Ebraham heet FALLY

 

 

 

 

 

Ook Benny en Debbie  uit België , waren vol enthousiast over het project. Ook zij hadden veel kleding bij zich en zij konden de kinderen van  level 3, allemaal aankleden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daarna zijn wij naar de compound van Omar geweest . Wim Simmelink en Wim Hendriks , waren nog een week je de kou in NL ontvlucht en hadden een grote koffer meegenomen , ook met kleding voor Gambia.

 

 

 

 

 

 

 

Dit is omar met zijn vrouw 1. Zijn vrouw 2 , woont naast hun onder hetzelfde dak ,met ook een woon en slaapkamer.

 Aangezien Wim niet gekeken heeft wat er allemaal in die zakken zit, hebben wij alles in de compound uit kunnen delen. Op een zak naar, die zat vol BHa´s…. ) 35 stuks) en slipjes … die heb ik hier afgegeven voor alle meiden van het hotel. Er kwam iedere dag wel iemand voorbij om hun lingerie te showen.

 

Debbie had nog wat kleinere kleding in haar tas die ze verder in de compound bij Omar uit kon delen. Onderweg vanaf de school naar de compound, ) zingend en springend.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Was er een klein meisje wat geen schoentjes had en kon niet lopen op het hete zand, dus werd gedragen door Benny

 Ze bleef Bennie steeds met die vragende ogen op afstand aankijken. Debbie en Veerle waren toen bezig om de rest van de kleding bij de kinderen te passen.

Het kind werd door Bennie op de tafel gezet. ) ze had een oud uniformpje aan met daaronder alleen een kapot T shirt. Het is dan zo onroerend dat je toevallig  voor haar een hemdje broekje, bloesje en jurkje hebt. Ze zijn met het kind mee naar de moeder gegaan, die erg blij was, maar geen woord engels sprak. Zij zouden dan graag zo´n gezinnetje willen ondersteunen, door bv maandelijks een bedrag over te maken……. Maar hoe ……..????

 

Voorlopig houden ze het bij de donatie van een schoolkind. Debbie en Benny hebben Caddy uitgezocht en Veerle en Jean Paul  Binta. Zie verder op de lijst van de donateurs van de kids.

Oké,  dat was voor de hele groep een ervaring rijker, om te zien hoe mensen zo in een dorp leven en elkaar in leven moeten houden.

Toen wij s' avonds  terug bij Eddies Bar van de paling zaten te snoepen (die Wim en Tim extra gerookt hadden in Wijchen in de vrieskou)…. Is dat wel een hele grote luxe.

Tim hij  of zij ( ik bedoel dus de paling) was overheerlijk, want Ton mijn NL buurman die in Gambia woont,( en mede eigenaar is van Eddies Bar) zat het vel gewoon uit te slurpen.

 

 

Eddie ’s Bar.

Is een leuke Belgische Nederlandse kroeg met een restaurant, waar je heerlijk kunt eten. S’ morgens je ontbijt  kunt bestellen  naar jouw wensen. Overdag een NL lunch kaart met zelfs frikadellen en bitterballen. Leuke lunch  en diner dag menu’s  .alle gerechten  zijn meestal dagvers en van hoge kwaliteit gericht op de verbeterde “friet zaken “  richting ….de culinaire keuken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elly Hendriks had weer heel veel leuke `snoepjes meegegeven voor de school en stuiterballen, waar de kinderen heel erg blij mee waren. En ook de kleurplaten van de vorige keer werden allemaal  vol trots aan mij uitgedeeld om te bekijken. Ook met de kleine neon lampjes, waren ze overgelukkig. Was voor hun vooral leuk thuis in bed… ( zij hebben daar geen elektra) hooguit een petroleum lampje.

 

 

Wim H was zoals gewoonlijk weer op ontdekkingsreis en heeft het dorp afgestruind.

 

Volgende week heb ik de afsluiting op de school en een meting met de onderwijzer en ´ressen´

De meiden zitten ongemotiveerd in de klas, waar ik niet blij mee ben. WORDT VERVOLGD.

 

VERDER..

Vorige nieuws van maart  heb ik vermeld dat Modou de poolboy ,17 april naar Nederland komt . Ik heb op de foto Solomon met de koffer staan. Solomon is mijn vaste taxi chauffeur die mee naar de school gaat, maar zijn ouders wonen te ver weg om steeds naar huis te gaan, dus slaapt hij in zijn auto. Hij kan nu zijn spullen in de af te sluiten koffer bewaren in de garage als hij taxi moet rijden.

Cherno heeft vanaf dinsdag na de Pasen zijn vaste baan gekregen. Hij is nu onderwijzer op een computer school  en verdient 5000 dal  per maand. Is zo’n beetje het hoogst betaalde hier in Gambia. Voor 2 weken terug belde hij mij huilend op dat hij in de gevangenis zat.( Reden… hij had 5 maand zijn huur niet betaald. )Je moet daar dan minimaal 24 uur blijven, je krijgt geen eten of drinken en voor 500 dallasie mag je eruit.. mits je de huur betaald. Ik heb hem verteld dat Faxy ook al 24 uur in de Bajes heeft gezeten.  reden….. hij had een dronken drugs mongool uit zijn restaurant gegooid ( om zijn klanten te beschermen) maar…. Je mag hier nu eenmaal geen ruzie maken. Geen pardon 24 uur bajes geen eten en drinken en naar betaling van 500 Dallasie mag je naar huis. Ook hem heb ik niet geholpen…..

Resultaat ,,, ze zijn allebei na 24 uur ( met hulp van anderen) vrij gekomen. Ik was wel blij met dit bericht want ik voelde me best wel schuldig en een keiharde  bits. maar ik moet dit doen om hun te laten voelen dat ik ze genoeg heb geholpen en ik niet hun bank ben. Ze weten nu dat ze ook hun eigen problemen moeten oplossen. Eerst vroegen ze naar geld voor het een of ander, nu vragen ze om hulp om dit of dat voor je te doen….. per saldo kost dat ook geld.

Bax had hulp nodig om de ceremonie = een soort doop voor zijn kinderen te doen. De hele familie en buurt wordt dan uitgenodigd en er is de hele dag feest incl. ontbijt, lunch en diner, Hij vertelde mij dat de ceremonie van zijn 1e kind niet door was gegaan, terwijl hij alle boodschappen al in huis had incl.  geit ) omdat een belangrijk”familie lid niet aanwezig kon zijn. De boodschappen werden opgeslagen bij zijn tante en de geit is voortijdig overleden en toen zijn “belangrijke familie’ terug was, waren de boodschappen bij zijn tante ook verdwenen. Ik heb hem verteld dat hij niemand uit hoefde te nodigen zolang zijn tante niet met de spullen op de proppen komt. Ik heb hem 1000 dal € 25. Gegeven om die dag samen met zijn gezin en de ouders van zijn vrouw te vieren. Ook Maria van Sunbeach heb ik geholpen om het schoolgeld van de kinderen van haar overleden zus ( die zij verzorgt) te betalen. Ook heb ik haar verteld dat het  tijd wordt voor haar zoon die inmiddels 20 jaar is om naar een baan te zoeken i.p.v. thuis te lanterfanten, wachtende op iemand die hem sponsort zodat hij verder kan leren. Maria werkt zich vierkant in het rond en heeft een operatie nodig aan haar baarmoeder. Zover als ik de papieren en foto’s heb gezien, heeft zij last van een vleesboom. zij vindt , dat haar zoon dit niet mag weten….. Jammer genoeg kom ik hem bijna nooit tegen om hem even de oortjes te wassen….

 

OVERVAL ?????

Voor een paar weken terug kwam ik hier ook een echtpaar tegen, die ik al langer ken vanuit Gambia. Deze man houdt altijd het sotokoi website nieuws bij . Hij vraagt mij… ben jij hier ook niet eens overvallen ??? ik kon mij dat echt niet herinneren, behalve dan de overval van de kinderen op de zakken met ballen die ik net op de markt, voor de school, had gekocht.  Dat wist hij ook, maar bedoelde dat niet. Wat gebeurt er de volgende dag… Ik had net geld gewisseld ( overdag dicht bij het hotel) en liep met mijn tas stevig onder mijn arm en schouder gekneld, toen een jongen van een jaar of 18 over mij heen viel en probeerde van mijn andere arm mijn horloge af te trekken. Opdat moment flitste het meteen tot mij door ( overval???) en wist met een flinke ongekende kracht hem van mij af te slaan, stapte flink door zonder om te kijken, ( want er kunnen er altijd meer in het spel zijn) Ik hoorde de taxi chauffeurs tegen hem roepen en hebben hem te pakken gekregen. Het stinkende verwaarloosde kind vertelde hun toen dat hij honger had. Hij kon amper praten en was niet goed bij zijn hoofd. Zij hebben hem water en brood gegeven en uitgelegd dat hij dit nooit meer mocht doen en hem via een sluikweg ( zonder politie controle) weggebracht. Van de ene kant fijn dat ze hem zo geholpen hebben, maar van de andere kant vond ik het jammer, dat ik opdat moment niet meer aandacht eraan besteed heb. Dit is echt een kind wat hulp nodig heeft en in de campana kliniek thuis hoort. Maar het is zoals het is.. dus afsluiten met een “hekje’

 

Bonne en Lilly

Ook zij waren weer van de partij in Gambia, met zakken vol met RIJST.??????? Of was het lucht/

 

 

Freetown kids

Mohamed en Alieu zijn 2 broers die tijdens de oorlog in Freetown zijn  overvallen c.q. neergeschoten , tijdens een inval in hun huis. Mohammed is toen met zijn babybroertje gevlucht en onderweg ook neergeschoten in zijn heup. Hij is later gevonden door het “rode kruis”en naar Gambia gebracht voor opvang. Hij heeft 15 jaar niets van zijn familie gehoord of ze nog leefden. Achteraf bleek zijn moeder nog te leven en ik heb ze toen geholpen om terug naar hun geboorteplaats te kunnen gaan. Ze kwamen daar alleen in een nog ergere armoe terecht.

Mohammed is meteen terug gekomen, omdat hij niet welkom was en er geen plaats was in de enige sl. Kamer die ze al met 5 moesten delen. Alieu is nu ook weer terug omdat hij niet tegen de armoede daar kon.

 

Ik hoorde mijn naam roepen en ontdekte Mohamed. Hij vertelde dat de dag erop zijn broertje 20 werd. en heb hun getrakteerd op een etentje. Ze bestelde allebei kip met patat en rijst. Alieu had nog nooit een halve kip op zijn bord gehad en keek zijn ogen uit. In een mum van tijd hadden ze de rijst op die ze heerlijk vonden ( want dat zijn ze gewend) De kip die ze allebei niet op konden hebben we in laten pakken.

 

 

OOK NOG IETS LEUKS TE VERTELLEN???

TUUURLIJK….  Ik ben meerdere malen met een boot vol mensen wezen vissen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ton en Jose van Eddies Bar regelen dit eenmaal per week.

Je vertrekt vanaf de Bar om 9 uur met een taxi naar Banjul en je bent dan om 17.30 uur weer terug. Aan boord zijn alle hengels en aas aanwezig. Op de boot beginnen we met koffie en koek en tussendoor lekkere broodjes met ei en tonijn salade en een heerlijke soep. Drankjes moet jezelf aan boord kopen maar kost geen drol en Jose zorgt dan nog voor snacks. Als je het vissen moe bent of niet wilt vissen kun je lekker op het bovendek zonnen. ( Denk aan de zonnefactor,, want anders verbrand je ) het knalt er aan. ( dus per saldo snel bruin , mits goed ingesmeerd)) En dat allemaal voor de prijs van € 30.- . Je kunt je eigen gevangen vis in het restaurant klaar laten maken voor je diner, of afgeven aan de lokale vissers.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Faxy.

Dank zij mijn business  plan wat ik voor hun gemaakt hebben, gaan ze het dit jaar redden om volgend jaar door te starten meteen in het hoog seizoen. Zij hebben besloten om in het laagseizoen open te blijven en iedereen werkt dan voor de helft van het salaris. Belangrijk is dan om hun voorraad op peil te houden, zoals ze nu hebben gedaan. Wat vandaag gekocht is wordt morgen weer ingekocht. Winst gaat naar de bank om de huur en licenties te betalen.

Ook hebben ze nu de toiletten helemaal tot het plafond betegeld en voor de 2e keer nieuwe toiletpotten geplaatst van een betere kwaliteit. Oké, dit had ik als 1e aangegeven. “de toilet is het visite kaartje van een restaurant”, maar het is moeilijk voor een Gambiaan om naar een vrouw te luisteren. Nu zijn er de afgelopen maanden veel “Denen” geweest, met hetzelfde advies…. En nu wordt er wel geluisterd. Faxy werkt zich vierkant in het rond en maakt lange dagen. Als er klanten zijn blijven ze ook s’ nachts nog open. Zondags komt hij met de kinderen tussen 3 en 6 uur hier in het hotel. Ze komen dan zwemmen, voetballen, in het zand spelen met water ( kastelen bouwen) en tijdens het eten platen kleuren. Ze beginnen al steeds meer Engels te spreken en zo merkte ik dat de kleinste een luie tong heeft. Ik wist nog veel logopedie oefeningen die ik ooit huis had gedaan met mijn zoon Jeroen en heb dat met hun geoefend. Ik had beloofd ,. Als hij naar 14 dagen oefenen met zijn tong kon “klakken” dat ze dan een nieuwe voetbal kregen. Ze konden het binnen een week…..!!!!! want een voetbal is hun grootste “rijkdom”. Ik merkte toen dat de oudste begon te stotteren ( dat doen trouwens veel Gambianen….) Naar aanleiding daarvan ben ik met hem begonnen om “ontspannen “adem te halen.. ( heeft iets meer tijd nodig…)

Als afsluiting van de zondag, snoep, verwen middag ga ik samen met hun tanden poetsen en instructies geven. ( de 1e tand is nu gewisseld) voor de 5 maanden dat ik hier niet ben, hebben ze allebei 2 tandenborstels gekregen en ieder 5 tubes tandpasta. Intussen tijd heeft Faxy ergens op het strand onder een boom bij kunnen slapen. (want al komt hij nachts om 4 uur thuis, de kinderen staan wel om 7 uur weer aan zijn bed en moet hij voor ontbijt zorgen en de kinderen naar school sturen, om dan nog een paar uurtjes verder te slapen.)

 

Trouwen faxy

Hij was vast besloten om dit jaar nog te trouwen. De families hebben de goedkeuring gegeven. Faxy is verliefd op zijn a.s. bruid, maar volgt nu toch mijn advies op , om eerst meer met haar en de kinderen samen te zijn, want tenslotte wordt zij straks de moeder van zijn kids en dan is het wel belangrijk dat zij er een goede klik mee heeft, zo niet kunnen ze niet samen gelukkig worden.  Hij gaat nu in de grote vakantie met de kinderen in zijn geboortedorp vakantie houden, omdat verder uit te zoeken. Ik heb hem ook geadviseerd om haar bij hem thuis te laten komen in de omgeving waar zij straks komt te wonen, want ook dat moet voor haar goed voelen. Dit mag echter niet, omdat zij nog maagd is en als maagd in het huwelijk moet treden. Ik heb hem geadviseerd om zijn moeder dan ook uit te nodigen, zodat zij met haar a.s. schoonmoeder in een bed kan slapen. Dit gaat hij voorleggen aan de families … Hij was het eens met het idee van “Mij” ( hoe is het mogelijk)… Hij heeft dan nu ook nog meer tijd om te sparen voor de bruiloft.
( inmiddels heb ik te horen gekregen, dat ook met je moeder of a.s. schoonmoeder niet toegestaan is)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bax Milja watertap

Gisteren heb ik een afspraak gehad met Bax. Bax is een oude vriend van Ebraham…. (hij  doet PR voor diverse scholen) Van beroep is hij taxie chauffeur en gids en spreekt 5 Europese talen en ook nog eens 5 Gambia talen. Hij is voor 6 jaar terug 6 weken in Nederland geweest en spreekt perfect Nederlands. Toen ik nog in Bakau woonde heeft hij regelmatig met zijn gezin bij mij gegeten, maar omdat wij geen e-mail adressen uitgewisseld hadden is het contact verloren gegaan. Toentertijd ben ik wel met hem naar zijn schoolproject geweest. Iemand had grond ter beschikking gesteld en de mensen uit de buurt hebben toen gezamenlijk alles aangesleept, van boomstammetjes oude platen en een dak van palmtakken. Deze start was voor 200 kinderen. Er was nog geen toilet en geen water. Ik heb toen namens “MIlja” ( mijn kleindochter) daar de wateraansluiting betaald. Dit wordt nog steeds door hem gewaardeerd ( omdat ik toen al met mijn eigen school bezig was) De Foto van Milja hangt nog steeds in het kantoor van de school. Deze is inmiddels met betonblokken opgebouwd en er zitten 460 kinderen op de school en voldoet aan de eisen van het Goverment….     ( de vloer is gewoon van stoffig beton…!!!!!????.). Ze hebben wel 2 aparte toilet gebouwen ( maar dat moet dan ook wel met zoveel kinderen). Hij heeft mij verder veel tips aan de hand gedaan voor mijn school, die ik dinsdag ga bezoeken.

 

Meting school en afsluiting mijn wintertijd in Gambia

…van links naar rechts Bax, Omar en Bob.

Na het gesprek met Bax, heb ik hem later gebeld om met mij mee naar sotokoi school te gaan.

Is wel zo handig… iemand met Gambiaanse school en leef ervaringen en TOLK. En wat gebeurt er dan …??????  sta je voor de school en die is gesloten…. ( de minister had 1 weekje extra vakantie gegeven, wat via de radio bekend gemaakt wordt)  Terwijl ik die dag een afspraak had met 5 personen, komt het bij niemand in zijn bolle hoofd op om mij even te bellen !!! ( of dat ik naar het Gambiaanse nieuws luister……) vervolgens Bob de buurman bezocht en Omar de dorpschef opgetrommeld en wij hebben samen vergaderd, over de problemen die ik zag op de school. Er is o.a. totaal geen teamwork. Als ik de school met toeristen bezoek, zitten de onderwijzeressen op hun gat en zien er echt niet gelukkig uit en geven je met moeite een hand.( erg ongemotiveerd). Modou heeft van mij boeken gekregen om hun te onderrichten en ik wilde hun in de vergadering met elkaar confronteren over wie wat en hoe.

Achteraf is het maar goed dat het niet zo verlopen is. Dankzij BAX ( tolk) kon Omar nu alles in zijn eigen taal uitspreken en kon Bax dat naar mij in het NL goed uitleggen. Wij hebben 2, 5 uur vergaderd en Bax heeft mij zoveel uit kunnen leggen hoe vooral een FOELA ( = taal, religie en ook nog eens streek gebonden , strenge gewoontes) er op naar houden. Kort samengevat communicatie laat staan teamwork is bijna onmogelijk. De vrouwen zijn zo in de minderheid…. Daar krijg je kippenvel van. Zij mochten van de hoofdleraar geen contact maken met mij of met de anderen toeristen, want hij wilde in alles op de voorgrond treden. Achteraf geven de meiden wel gewoon les , volgens de boekjes, maar uiteraard ontbreekt de motivatie. Ze zijn er heel erg duidelijk in… “het gaat om het geld” en niet om wat je kent…ook al heb je al je diploma’s . Het is duidelijk , waarom de dochter van Omar  met een ontevreden gezicht, voor de klas staat. ( dichtste bij het vuur). Bob gaat nu de onderwijzers/essen persoonlijk benaderen. Bax is altijd bereid om nieuwe stof aan te rijken, o.a. ook door leraren van andere scholen met elkaar uit te wisselen.

 

Maria ( sunbeach)

 

Net voordat ik wegging belde Maria ( Sunbeach hotel) mij, dat zij mij wilde bezoeken om mij het schoolgeld van de kinderen terug te brengen. … Ik was helemaal verbaasd….!!!! Want dat heeft nog nooit iemand gedaan…..toen zij mij het geld overhandigd had, heb ik het haar terug gegeven, zodat ze het straks voor de operatie ( baarmoeder koliek) kan gebruiken. Ze was helemaal ontroerd. Ik heb haar nog een keer verteld, dat haar zoon van 20, ook ijsjes kan verkopen en daardoor zijn eigen studie kan bekostigen. Maar ze vertelde dat hij dat niet leuk vond. Natuurlijk begrijp ik dat, je doet liever iets wat je wel leuk vind, maar ik heb haar gezegd dat ze hem dat maar zijn verstand moet peuteren, dat hij niet altijd van zijn moeder afhankelijk kan zijn en hij neet zo goed als andere Gambianen dan kan werken al is het dan maar om het geld.

Zo dit was het dan weer het laatste verslag van het schooljaar 2012/2013.

 

Met dank aan alle mensen die mij hierin gesteund hebben en vooral

Tonny Nagtegaal die het web voor mij weer in de lucht gaat brengen.

Dikke knuff

Van de kinderen en Mama Gambia

 

<--Terug naar nieuws-->