Heb ik weer...

 

Laatst het gezinnetje van Bax school hier te eten gehad 
Ik had ook een afspraak met een knul , die ik 2 per week zie bij de band die dan in het hotel speelt. Hij werkt dan als rody en verdient 1.50 euro per avond. Hij stond mij dan wel altijd ergens op te wachten om  mij een hand te geven en te vertellen dat hij mij als zijn moeder zag, want hij miste zijn moeder zo erg.
Heeft mij ook gevraagd of ik hem kon helpen, maar heb hem verteld dat ik met de school bezig ben en niet iedereen kan helpen. Ik had hem beloofd om te kijken of ik iemand kon vinden die dat voor hem kon doen. Hij vertelde mij dat hij goed kon koken en heb hem uitgenodigd om mij dat te leren en dat ik dan ook voor hem zijn broertje zou koken. Dinsdagavond zou hij om 8 uur hier zijn.
Ik had nog een flinke maaltijd over en vroeg hem of hij nog eten wilde, hij wilde dat alleen als hij eerst voor mij de vaat kon doen.(dat hoeft niet want zit in de servicekosten).
Ik voelde een hele grote blokkade bij hem,maar ook veel verdriet. Ik heb het hele verhaal er uit moeten trekken.. gewoon verschrikkelijk wat hij meegemaakt heeft.
in 1990 is in Freetown siernaleone, veel onschuldige mensen afgeslacht. ik herinner mij nog de verschrikkelijke taferelen van de TV, waarbij zwangere vrouwen de buik open gesneden werd. Deze nieuws beelden van toen mogen ook niet meer vertoont worden.
hun vader werd vermoord in bijzijn van het gezin en terwijl moeder met dochter en broertjes en hij met zijn baby broertje vluchtten, werd hij in zijn been geschoten. Hierdoor kwam hij in aanmerking voor transport en is zo in Gambia terecht gekomen. Sinds 4 jaar weet hij dat zijn moeder en zus en broer het ook overleefd hebben en nog in Freetown wonen. In al die jaren zijn ze opgevangen door gambiaanse mensen, via hulp organisatie freetown, ook is hij naar school geweest en zijn broertje zit nog op school. als er geen geld voor de school was, werd er bijles gegeven door een leraar na schooltijd. Het enige wat hij wil, is dat zijn broer weer naar zijn moeder kan, want ze kunnen niet met z'n tweeën van 3euro p.w. eten etc... en zijn moeder is inmiddels ook alleen , want zijn zus is vorig jaar overleden.
ik vroeg wil jij dan niet terug...(zag ik eerst zijn ogen spankelen ) maar  hij zei ik probeer hier wel te overleven, misschien als ik een baan heb en geld kan sparen.
en toen kwamen ook zijn tranen heel voorzichtig, terwijl ik al een tijd zat te snotteren.
Ik ga er zonder meer voor zorgen, dat het gezin weer bij elkaar komt,
Nog voordat ik naar Nederland ga 4 april.


EN NU ZOU HET VOOR MIJ DE KNOP OMDRAAIEN ZIJN EN DE GEWONE DINGEN VAN DE DAG WEER OPPAKKEN.


Ik heb echter de  hele nacht liggen huilen en ook nu wil het maar niet stoppen. Het blijft als een film door mijn hoofd draaien en blijf zijn pijn en verdriet voelen.
Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Je kunt wel eens op een begrafenis zijn en door de tranen van een ander moet je dan ook huilen, maar dat is dan je eigen verdriet.
Hopelijk gaat het nu afzwakken nu het op papier staan. Ik heb het vanmorgen al aan sierni verteld en later aan abraham, wat dan ook weer op kan luchten ,maar die begonnen ook allebei te huilen.
ik ga nu nog maar eens de goldenmovement doen en afsluiten voor mij zelf en dan even een wandeling langs de zee. Wellicht dat ik dan opknap.
 
hughs
Wilma

 

 

<--Terug naar nieuws-->